De onderwerpen in het nieuwe werk van ML van Erp zijn geschilderd in aquarel en olieverf op linnen, en vaak dagboek-onderwerpen of zaken die de kunstenaar erg bezig houden. Na verloop van tijd komen er andere verhalen in hetzelfde werk en gaan die op een picturale manier een conversatie met elkaar aan. Dan wordt het werk een verhaal op zichzelf, en is het vrij om een nieuwe eigen realiteit te worden, een eigen verhaal dat een tijdsbeeld in vorm en in verf en kleur toont.
En het rare is, dat hoe minder controle wordt afgedwongen, hoe puurder het werk wordt. Terugkijkend vallen vaak elementen op hun plek terwijl dat tijdens het proces nog onduidelijk was, en vertellen in de beelden en de zoektocht een verhaal dat zichzelf laat ontstaan en zich verrijkt totdat het werk een autonome eigenheid vindt.
Deze manier van werken geeft hoop en vertrouwen in wat er komen gaat, door te vertrouwen en vooral niet te veel te twijfelen uit onzekerheid naar de vermoedelijke resultaten. Dit perspectief is iets dat zeldzaam wordt in deze tijd waarin massamedia veelal waarschuwingen en dreigingen spuien en het verstandige en nuchtere denken of de gangbare werkwijze vaak de keuzes voor de vermoedelijke toekomst beperkt, en waar het idee van fouten maken de spontane individuele zoektocht naar nieuwe manieren kan dwarsbomen.